ಒಂದು ಚಿಂತನೆ :

ಎಡ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಗಂಡಸಿಗೆ ಬಹಳ ಕಷ್ಟ.
ಕಾರಣ :
+ ಅವನು ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕೂ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನೇ ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತಾನೆ. ಹೆಂಡತಿ ಹಾಗಲ್ಲ. ತನ್ನ ದಿನನಿತ್ಯದ ಬೇಕುಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ತನ್ನನ್ನೇ ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತಾಳೆ.
+ ಹೆಂಡತಿ ತನ್ನ ಗಂಡನನ್ನು ಆಶಿಸಿ ಸಲಹಿದ ಹಾಗೆ ಮಕ್ಕಳು ತಂದೆಯನ್ನು ಅಷ್ಟೊಂದು ಆಶೆಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ತಾಯಿಯ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಹಾಗಲ್ಲ. ಮಕ್ಕಳು ಅವಳನ್ನು ತಂದೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾರೆ.
+ ಗಂಡಸು ಸಂಸಾರದೊಳಗಿನ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗುವುದು ಕಡಿಮೆ. ಹೆಂಗಸು ಹಾಗಲ್ಲ. ಅವಳು ಮಗ,ಸೊಸೆ, ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಮೈಮುಟ್ಟಿ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಅವಳನ್ನು ಕುಟುಂಬದ ಸದಸ್ಯರು ಅಶೆಪಡುತ್ತಾರೆ. ಗಂಡಸಿನ ಚಹರೆ ಹಾಗಲ್ಲ.
+ ಹಣ ಕಾಸಿನ ನೆರವನ್ನು ಜೀವಂತ ಇದ್ದಾಗ ಗಂಡ ಹೆಂಗಸಿಗೆ ನೀಡಿರುತ್ತಾನೆ. ನಂತರ ಮಕ್ಕಳು ಅವಳಿಗೆ ಆ ನೆರವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ.[ ಈಗಿನ ಸ್ತ್ರೀ ದುಡಿಮೆಯ ಸನ್ನಿವೇಶ ಒಂದು ಅಪವಾದ]. ಈ ಮೂಲಭೂತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದಾಗಿ ಹೆಂಗಸು ' ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ' ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ರೂಡಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾಳೆ. ಗಂಡಸು ವಯಸ್ಸಾಗುತ್ತಾ ಬಂದಂತೆಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಕುಟುಂಬದ ಇತರ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಆಗ ಅವನಿಗೆ ಅನಾಥ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ. ಹೆಂಗಸಿಗೆ ಹಾಗಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವಳು ಆ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ತನ್ನ ಜೀವನದ ಪ್ರಾರಂಭದಿಂದಲೇ ರೂಢಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾಳೆ.
+ ಒಮ್ಮೆ ಗಂಡಸಿಗೆ ಕುಟುಂಬದ ಇತರ ಸದಸ್ಯರಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ಪಂದನ ಸಿಕ್ಕರೂ ಕೂಡ ಅವು ಯಾವುದೂ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯಿಂದ ದೊರಕಿದಷ್ಟು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಮಾಧಾನವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ತೀರ್ಮಾನ :
ಹಾಗಾಗಿ ಗಂಡನಾದವನು ಹೆಂಡತಿಗೆ " ದೀರ್ಘ ಸುಮಂಗಲೀ ಭವ " ಎಂದು ಹಾರೈಸುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ. 

krupe : M Ganapathi Kangod
5/Dec/2014