Thursday 29 November 2012

ಬೆಡಗು





ಏನ್ ಮಗಳೇ ಮುದ್ದಿನ ವಿರೋಧಾಭಾಸದ ಭಾವ
ತೋರ್ ಬೆರಳ್ ಮಿಸುಕುತಿದೆ ನಿನ್ನಜ್ಜನ ತುಟಿಗಳ
ಹೆಬ್ಬೆರಳ್ ಹಿಸುಕುವಂತಿದೆ  ಮುದ್ದಿನ ಕೊರಳ
ಒಂದೇ ಹಸ್ತದ ಎರಡು ಒತ್ತು ಜಗಕಲ್ಲವೇ ಪಾಠ
ಅಜ್ಜನಿಂದ ಮೊಮ್ಮಗಳಿಗೋ ಮೊಮ್ಮಗಳಿಂದ ಅಜ್ಜನಿಗೋ
ಅರಿವಿಲ್ಲದ ಅಪ್ಪುಗೆ ಕಲಿಸುತಿದೆ ಕನವರಿಸಲು
ನಲಿವಿನಡಿಯಲ್ಲೇ ನೋವಡಗಿ ಬೆಡಗ ಬೀಸುತಿದೆಯೆಂದು  
ಒಂದೇ ಮುಖದ ತಂತ್ರ , ಕುತಂತ್ರದ  ಎರಡು ಕಣ್ಣುಗಳು
ಮನುಕುಲ ಮೌನದಲಿ ಮಥಿಸುವ  ಯಂತ್ರ
ಮೇಲೆ ನಲಿವಿನ ನೋಟ ,ಒಡಲಿನಲಿ ಕೇಡಿನ ಮಾಟ
ವಾಸ್ತವತೆಯ ಮಂದಹಾಸದಿ ಮಾರ್ನುಡಿಸುವೆ
ಎಳತಲ್ಲ  ಎನಗಿಂತ ಬೆಳತು ನೀನು ಘನ ಬೆಡಗಿ
ಎಳೆಗರುಂ ಎತ್ತಾಗಿ ಮೊಳಕೆ ಮೇರು ಮರವಾಗಿ
ಬೆಳೆದು ಮಿಂಚಿದರೆ ಅಂಚುoಟೆ  ಸಂತಸಕೆ
 


A Sonnet By M Ganapathi, Kangod.

No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.